....

Hee lieve allemaal,

Voor het eerst tijdens deze reis denk ik dat het daar bij jullie allemaal interessanter is dan hier bij ons, ookal zitten we in de hoofdstad van China.

Jeetje mina wat hebben we het saai.
Vanuit Pingyao zijn we met de bus afgelopen zondag naar Beijing gegaan. Dat ging allemaal redelijk vlot. Rond 21:30u kwamen we aan in de hoofdstad. Gelukkig kennen we de stad al een beetje en dus hadden we geen problemen onze weg naar Leo's Hostel te vinden, het hostel waar we de eerste keer in Peking ook verbleven.
Ze hadden nog een plekje voor ons, dus dat was fijn. Wat ze niet hadden was onze tent die we 6 maanden geleden vanuit Vietnam hadden opgestuurd naar China om hem vanuit daar weer mee naar huis te nemen.
Ik had het al wel verwacht, maar toch is het vreselijk om te moeten vaststellen dat we onze peperdure tent waarschijnlijk kwijt zijn. Mijn enige hoop is nog dat ie over een paar maanden in Nederland wordt bezorgd omdat dat het tweede adres is wat op de doos staat.

Anyway, de volgende dag zochten we uit hoe we aan een Russisch visum zouden komen.
We hoorden van twee Belgen die een reisorganisatie hebben hier in Beijing en die voornamelijk trassiberie treinreizen regelen en ook mensen met visa aanvragen helpen.
Dus wij op zoek naar deze twee.
Na twee uur ronddwalen in de wijk waar het zou moeten zitten kwamen we erachter dat ze verhuisd waren naar een ander deel van de wijk. Uiteindelijk werden we door een Mr. Bean look-alike geholpen uit Engeland (waar waren de Belgen? Geen idee).
De slotsom was dat ze ons niet konden helpen want sinds twee maanden zijn de regels bij de Russische ambassade weer stevig aangetrokken en nu kunnen slechts Chinezen of buitenlanders die resident zijn in China een visum voor Rusland krijgen.

Als je een touristen visum voor China hebt, zoals wij, dan moet je je visum in Shanghai of Hong Kong laten regelen, maar dat duurt 3 weken.
Kortom, lastig.

Uiteindelijk hebben we dus besloten om ons visum dan maar in Ulan Bator (Mongolie) te regelen ookal kost het daar veel geld.
Gelukkig hebben we al wel contact gelegd met een guesthouse in Ulan Bator wat ook visa regelt en zij willen ons graag helpen.

Eergisteren was de feestweek eindelijk weer helemaal voorbij en konden we naar het PSB die visa extentions voor China regelen. Even onze visa verlengen en dan een Mongools visum dachten we. Fout dus!
De volle 7 dagen moeten we nu op onze paspoorten wachten. Grrr, ik kan ze wel wat aandoen die stomme gele spleetogen!

Dus, daar zit je dan in een grote stad in China en je kunt geen kant op want je hebt geen paspoort.
Gevolg: jullie krijgen een kort verhaal en weinig foto's en wij zitten hele dagen te niksen en te niksen.

Hopelijk kunnen we woensdag op de trein naar Ulan Bator en zijn we van China af.

Nou dat was het dan, nu wil ik sterke en interessante verhalen van jullie horen!!!

Groetjes,

Koen en Roosje