Jambo!

Jambo lieve mensen!
Nu al vier dagen in Kenia en al heel wat meegemaakt.
Nadat Lieke en ik door vriendjelief Koen naar Brussels airport waren gebracht afgelopen zaterdag, wilden we meteen inchecken en naar de juiste gate gaan. Maar dat zat er niet in. Het systeem liet het afweten en dus moesten alle mensen handmatig ingecheckt worden. Maar na deze wat trage start liep alles verder vlekkeloos en was de reis echt begonnen.
Na een overstap in Cairo vlogen we door naar Nairobi. Daar moesten we een paar uur wachten op onze lift naar het weeshuis omdat we in the middle of the night aangekomen waren en het ´s nachts rijden schijnbaar een gevaarlijke zaak is. Tegen het ochtendgloren reden we dan uisteindelijk veilig naar de plaats van bestemming. Een dorpje vlak onder Nyeri genaamd Gatitu.
Daar zitten we nu vier dagen en laten alle indrukken op ons inwerken.
Tot nu toe hebben we vooral een beetje de kat uit de boom gekeken en zijn vandaag pas echt begonnen met leuke uitstapjes doen met de kinderen.
Op onze dag van aankomst hebben we niet veel gedaan. Ik was erg moe, dus had ook meer moeite met energie steken in het leren kennen van de kinderen. Iedereen hier had een wat afwachtende houding en wij ook, dus dat schoot niet echt op. Maar dat is nu al een stuk beter. De kinderen wie we zijn en zijn al een stuk spontaner. Ikzelf ben ook al een stuk losser en weet een beetje wat ik wel en niet kan doen.

In het weeshuis zitten 33 kinderen, waarvan er vier in crisis opvang zitten en wachten op een plek ergens anders. De leeftijden varieren van twee tot 16 jaar. Best een brede doelgroep dus en we hebben al gemerkt dat wanneer we dingen willen ondernemen met de kinderen, dat nog niet allemaal vanzelfsprekend is met een groep kinderen die zo van leeftijd verschillen. Vandaag zijn we met de drie oudste meiden naar een fishfarm en waterval geweest. Dat duurde de hele dag en we hebben heerlijk met de meiden gewandeld, gegeten en plezier gemaakt. Hoewel de meiden alles nogal onwennig leken te vinden in het begin kwamen ze gaande de weg steeds meer een beetje los en hadden we het heel gezellig. Ze waren blij dat ze er even een dagje uit mochten en hopelijk kunnen we hen en nog meer kinderen de komende tijd een leuke dag bezorgen.
Ook hebben we al plannen gemaakt om voedsel paketten uit te delen aan arme families hier in de buurt.

Morgen nemen we een aantal kinderen mee naar de zogenaamde country club wat een hotel is voor rijke mensen, maar waar ook een heel natuurreservaat omheen zit met wildlife. Daar kun je gewoon tussen de dieren rondlopen en dat leek ons leuk voor de kinderen. Het was wel nodig dat we een afspraak maakten daarvoor dus wij zijn er met de vrijwilligers al even geweest en het is er erg mooi.

Ik zal mijn foto´s vooral op facebook zetten omdat ik op waarbenjij.nu maar een aantal foto´s kan plaatsen. Ik zal ook iedere keer dat ik een bericht plaats een aantal foto´s hier op de site zetten.

Hoe is het in Nederland, ben erg benieuwd.

Groetjes,
Roos

p.s. Lieke houdt ook een blog bij, volgens mij nog uitgebreider dan ik dat doe, dus haar kun je ook volgen op lieketeun.waarbenjij.nu