Olifantjes!

Lieve mensen,

Vanuit Mea Sai, waar het vorige berichtje gepost is, zijn we terug gegaan naar Chiang Mai, voor de derde keer. Vanuit Chiang Mai zouden we de 4de vertrekken naar ons olifanten avontuur vlakbij Lampang.

Onze wekker ging om 4:30 uur (!) om onze spullen te pakken en te wandelen naar het busstation waar onze bus om 6:20 uur zou vertrekken. 4:30 u vonden we wel vroeg, maar je moet er iets voor over hebben. We waren veel te vroeg bij de bus en konden een vroegere bus nemen met als gevolg dat we een uur te vroeg bij het Elephant Conservation Centre aankwamen. Dat gaf ons de tijd om rustig aan te komen en wat rond te kijken. Het zag er allemaal erg onderhouden en op touristen gericht uit. Na een half uur konden we aangeven dat we er waren en kregen we onze trainings pakken uitgereikt.
Er waren nog vijf anderen die ook aan de cursus deelnamen: een Fransman; Alain, een Amerikaanse; Barbara, een Engels/Belgische; Johanna alias Jo en een Duits koppel van wie ik de namen niet onthouden heb.
Eenmaal in onze pakken gehesen kreeg iedereen een olifant toegewezen. Koen kreeg een grote dame van 26 jaar; Sin Khoon (berg) en ik kreeg een de kleinste olifant (?) van 7 jaar; Wanna Umphan (prinses uit Uphan).

Voor we het wisten zaten we bovenop de nek van de olifanten en lieten we ze rondlopen.
Elke olifant heeft een baas, een zogenaamde Mahout. Koens Mahout was een beetje een droge kerel van weinig woorden en die van mij was een klein grappig kereltje die geen woord Engels sprak, maar wel veel en hard kon lachen.
Na vijf minuutjes rondwandelen achter de Mahout aan kregen we de eerste bevelen te horen. We moesten de olifant laten zitten, liggen, en door z'n knieen laten gaan zodat je erop en eraf kon. De olifant moest iets kunnen oprapen en aangeven enz. De bevelen waren natuurlijk allemaal in het Thais, dus ze waren nogal moeilijk te onthouden en uit te spreken. Later kregen we gelukkig een programma waar ook alle bevelen met betekenis opstonden voor als je het vergeten was.

Na het stukje oefenen was het badtijd en gingen we met olifant en Mahout te water om de olifanten te wassen. Dat was echt het meest toffe wat we gedaan hebben met die beesten. Er waren ook allemaal dagjes touristen die kwamen kijken dus maakten we er een beetje een showtje van. Je kon de olifant op commando water laten spuiten naar andere olifanten of Mahouts en dat was natuurlijk erg leuk. Een olifan, Jojo, was erg sneeky en kwam met zijn slurf naar me toe, ik had niet in de gaten dat er water in zat en hij legde zijn slurf op mijn schoot en liet toen heel langzaam een hele sloot water over me heen lopen. Kleddernat en gierend van het lachen kwamen we het water weer uit. Jo zat op een olifant die blijkbaar nogal van baderen hield en was bijna helemaal koppie onder gegaan omdat haar olifant helemaal onderwater was gaan liggen. Dat was een hele belefenis. Koen was als enige helemaal droog omdat hij bovenop de olifant was gaan staan terwijl zijn olifant een duik nam.

Na het baden kregen we de olifanten show te zien. Het was geen heel bijzondere show zoals we eerder in Ayuttaya hadden gezien, maar het ging er vooral om dat ze lieten zien wat de olifanten konden en waar ze voor gebruikt worden.
Na de show kregen we onze bungalow toegewezen en was het lunchtijd.
We aten helaas niet met onze Mahouts samen, maar aten alleen met ons kleine groepje touristen. Na de lunch was het weer training tijd wat eigenlijk hetzelfde was als die ochtend. Daarna was het programma voor de olifanten afgelopen en brachten we ze naar het bos waar ze de nacht door zouden brengen. We reden er op de olifanten heen. Eenmaal in het bos werden de olifanten vastgelegd aan een ketting aan een boom. Ik vond dat zielig en vroeg waarom. De uitleg was dat de olifanten geen originele kudde zijn en dat sommige olifanten elkaar zouden kunnen pijn doen of wegjagen. Ook zouden ze gestolen kunnen worden.

We wandelden terug naar onze verblijfsplaats om avond te eten en te socializen.
De daarop volgende dag verliep ongeveer hetzelfde alleen begon het met het ophalen van de olifanten uit het bos om 6:15 u 's ochtends. We hadden het erg gezellig met onze groep in onze vrije tijd en dat vond ik heel fijn.
De derde dag duurde maar tot 11 uur met als afsluiting onze deelname in de show. De derde dag vond ikzelf erg leuk omdat ik toen eindelijk de commando's onder controle had en omdat ik durfde te vragen of ik het eindelijk eens helemaal alleen mocht doen zonder hulp van mijn Mahout. Dat mocht en zo kon ik even kijken of de olifant nou echt naar me luisterde. En het werkte! Ze luidde de bel, speelde xilofoon, balanseerde over een boomstam, ging zitten en liggen, en dat allemaal op mijn commando.
Onze conclusie van deze ervaring was dat het erg duur was, maar wel heel erg geweldig om zo iets te ervaren. Ik denk dat de foto's dat nog wel beter kunnen laten zien dan ik kan beschrijven, al zullen het er dit keer niet heel veel zijn omdat onze fotoruimte op is, dus als jullie nog meer willen zien kunnen jullie ons nog wat fotoruimte doneren.

Gisteren hebben we het olifanten kamp weer verlaten en zijn we hier in Sukhothai aangekomen opweg naar het zuiden.

Dat was het over de olifantje, met ons gaat het nog altijd heel goed, we genieten van onze belefenissen en ook nog altijd van elkaar. We zijn nu ook al een tijdje gestopt met het nemen van onze malaria pillen en het verschil is duidelijk merkbaar, we zijn allebij fitter en slapen beter dus dat is erg positief.

Hoe gaat het daar in het hoge noorden? Laat de kou al wat meer van zich horen?

Heel veel liefs en tot horens,

Koen en Roos