Maleisie here we are! En waar zijn jullie?

Beste mensen,

Ten eerste moet ik jullie mede delen dat wij een trieste gebeurtenis hebben moeten waarnemen. Het is namelijk zo dat wij veel van onze tijd spenderen aan het schrijven van een reisverslag met foto's erbij en daar erg trots op zijn. In het begin van onze reis kregen we erg veel respons wat ons zeer veel goeddeed, maar de laatste berichten hebben we moeten constateren dat alleen enkele diehearts nog enthousiast reageren.
We zouden het leuk vinden om weer wat meer van jullie te horen, ookal gaat het over alles en niks, want we schrijven onze verhalen vooral voor jullie!

Dan nu, het verdere verloop van onze reis:

Vanuit de stad Trang in Thailand hebben we de bus via Hat Yai naar de Thais-Maleise grens gepakt. Toen we aankwamen bij de grens leken we wel de enigen te zijn en we konden vlotjes doorlopen. Ook voor Maleisie hadden we geen visa nodig dus dat scheelde alweer veel tijd en geld.
Eenmaal aan de andere kant van de grens was alles weer helemaal anders. Sinds tijden konden we alles weer lezen wat er stond omdat het weer in ons oude vertrouwde schrift stond. De meerderheid van de vrouwen droeg opeens een hoofddoek en nog een groot deel had een stip op het voorhoofd en zag er verdacht Indisch uit.
Kortom, een ander land.

We wilden de trein naar het stadje Butterworth halen, maar die bleek al vertrokken te zijn omdat het in Maleisie een uur later was dan in Thailand, en dat waren wij ff vergeten.
Sinds tijden waren we toen genoodzaakt om de geboycotte taksi te nemen naar het dichtsbijzijnde stadje Kangar.
Kangar bezat 1 hotel waar we veel te duur sliepen.
De volgende ochtend pakten we de bus naar Butterworth om vanuit daar met een ferry naar de stad Georgetown op het eiland Penang door te varen.

Tijdens de jaren van de VOC zaten vooral de Engelsen in Maleisie. Ze zaten ook in Georgetown vanwege de haven daar. Van uit die tijd staan er nog heel veel coloniale gebouwen in Maleisie en Georgetown was daar zeker een mooi voorbeeld van.
We deden een daguitstapje op een gehuurde motorbike en reden naar de Penang Hill om aan de voet van de heuvel met een sleeptreintje omhoog te gaan.
Vanaf daar hadden we een mooi uitzicht over de stad en genoten we van de wat frissere wind.

Omdat we sinds Vietnam erg langzaam aan het reizen zijn besloten we weer wat vlotter door Maleisie te trekken en dus verlieten we Georgetown weer na 2 dagen.
Per ongeluk belandden we in een te sjieke bus met mega stoelen die naar Kuala Lumpur reed, de hoofdstad van Maleisie.
Enkele mensen die we over KL spraken zeiden dat het niet echt de moeite waard was en dat het "just a big city" was. Maar vooral Koen wilde er toch heen om de alom bekende twin-towers te bekijken die lang het hoogste gebouw ter wereld zijn geweest.

Eenmaal ter plaatse bleek de stad mooier dan verwacht. Oke, er waaren nogal veel wolkenkrabbers, maar ze hadden duidelijk meer stijl dan de gemiddelde wolkenkrabber in de gemiddelde grote stad. Dat is voornamelijk vanwege de koloniale periode en de Islamitische invloeden.
Ook bezit de stad stukken groen waar een plaatsje als Zutphen U tegen zegt, met zelfs een heel stuk bos in het centrum waar aapjes en vele vogels naar hartelust leven.

Toch zijn we ook hier na een krappe 2 dagen weer weg gegaan om door te gaan naar Melaka.
Melaka is een krappe 2 eeuwen bezet geweest door de Nederlandse VOC. Voor de "Dutch" waren de Portugezen hier al actief, en na de Nederlanders kwamen de britten.
De Nederlanders hebben hier in Melaka heel wat achtergelaten en daar hebben we vandaag volop naar gekeken.
Met een Trishaw hebben we ons laten verplaatsen door het toeristische gedeelte en daarna hebben we nog door de verschillende musea gestruind. Best leuk om hier en daar dingen in het Nederlands te kunnen lezen en om een paar ouwe gouwe (nouja, zilveren) rijksdaalders te zien in het "Stadthuys".

We hebben het hier goed naar onze zin want we verblijven in een erg gezellig guesthouse waar we zelf kunnen koken. Van die gelegenheid maken we natuurlijk gretig gebruik en gisteren heb ik heerlijke pannenkoeken gebakken.

Na Melaka staat Singapore op de lijst, maar daarover later meer.

Veel liefs en laat iets van je horen.

Nog een P.s. voor het thuisfront:
We verkeren allebei in goede gezondheid en hebben nog geen een keer echt ziek op bed gelegen wat ons erg pleziert.
We redden ons tot dusver ook met ons budget, maar het houdt zeker niets over, dus luxe zit er niet in. Maargoed, we zijn echte backpackers dus daar kunnen we wel mee omgaan.

Dikke knuffels vanuit warm Maleisie, ook van Koen,

Roosje